Dla początkującego przedsiębiorcy księgowanie amortyzacji środków trwałych może nie znaczyć za wiele. Dlatego najlepiej na samym początku podać definicję tych słów. Księgowość nie jest łatwą dziedziną, tym bardziej że wielu właścicieli firm są specjalistami w swojej branży i to na niej chcą się skupić.

Co to jest amortyzacja środków trwałych?

Pojęcie amortyzacji środka trwałego polega na stopniowym zużyciu składników majątkowych poprzez odpisy amortyzacyjne, które dokonywane są drogą systematycznego i planowego rozłożenia wartości środków trwałych na określony czas amortyzacji. Analizując powyższe zagadnienie, należy także wyjaśnić co kryje się pod pojęciem środków trwałych.

Co istotne, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa wprost, czym są środki trwałe. Wskazuje ona jednak, jakie warunki powinny być spełnione, aby taki składnik majątkowy mógł być amortyzowany. Ustawodawca wymaga tego, aby był on własnością lub współwłasnością podatnika, został kupiony lub wytworzony we własnym zakresie, był kompletny i przydatny do użytku w dniu przyjęcia do używania. Ponadto powinien on charakteryzować się przewidywanym okresem użytkowania dłuższym niż rok i był wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wymienić można przy tym takie środki trwałe jak:
maszyny, urządzenia i środki transportu, budynki, budowle lub lokale, które są odrębną własnością albo oddane na podstawie umowy najmu, dzierżawy.

Ustawa o amortyzacji środków trwałych

Amortyzacja środków trwałych została ujęta w prawie podatkowym i ustawie o rachunkowości. Podstawowe zasady amortyzacji odnośnie do prawa podatkowego są zawarte w art. 22a – 22n ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 16a – 16n ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast regulacje dotyczące prawa bilansowego są ujęte w art. 31-32 ustawy o rachunkowości.

Metody amortyzacji środków trwałych

Księgowanie amortyzacji środków trwałych można wykonać kilkoma metodami. Pierwsza z nich to metoda liniowa polegająca na dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środka trwałego z zastosowaniem rocznej stawki określonej w wykazie stawek amortyzacyjnych. Warto wyliczonego rocznego odpisu stanowi kwotę stałą przez cały okres amortyzacji. Inne metody to między innymi amortyzacja degresywna, która pozwala przyspieszyć amortyzację niektórych środków trwałych już w początkowym okresie oraz amortyzacja z zastosowaniem indywidualnie ustalanych stawek amortyzacyjnych.

Jak obliczyć amortyzację środka trwałego?

Księgowanie amortyzacji środków trwałych należy rozpocząć od ustalenia, do jakiej grupy KŚT należy dany środek. Następnie niezbędny jest wybór amortyzacji podatkowej i ustalenie wynikającej z niej stawki. To daje zwrotnie okres amortyzacji środka trwałego. Obliczanie jej najłatwiej przeprowadzić z wykorzystaniem kalkulatora amortyzacji, który można znaleźć w sieci. Aby z niego skorzystać, należy znać wartość początkową, miesiąc, w którym rozpoczęto amortyzację środka trwałego, stawkę w procentach i podać wybraną metodę.

Prowadzenie księgowości w każdym przedsiębiorstwie polega na prawidłowym ewidencjonowaniu wszelkich operacji gospodarczych. To, w jaki sposób będą prowadzone rozliczenia, zależy od typu prowadzonej działalności, a także od wysokości obrotów w firmie.

Na czym polega pełna księgowość?

Pełna księgowość w firmie to forma dokumentowania zdarzeń gospodarczych, która w przeciwieństwie do podatkowej księgi przychodów oraz rozchodów, notuje zdecydowanie więcej wydarzeń, a ponadto stanowi pełniejsze udokumentowanie finansów konkretnego przedsiębiorstwa. Z punktu widzenia prawa, mowa tutaj o rozwiązaniu, które zapewnia maksymalną przejrzystość wszelkich danych ekonomicznych i dotyczy działalności gospodarczej. Stosowanie pełnej księgowości wymaga tego, żeby obok dokumentów znanych również z uproszczonej księgowości, prowadzić też dodatkowe ewidencje oraz rejestry, które pozwolą śledzić m.in. zmiany w majątku firmy, rozliczenia z kontrahentami, a ponadto przepływy finansowe. Okazuje się, że pełna lista elementów składających się na księgi rachunkowe obejmuje dzienniki, księgi pomocnicze, zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej, sald kont ksiąg pomocnych, a także wykaz składników aktywów oraz pasywów. Nie można też zapomnieć o uzgodnieniach sald, potwierdzeniach i sprawozdaniach finansowych. Pełna księgowość spółki powinna być prowadzona przez wyspecjalizowane biuro rachunkowe.

Czym się różni pełna księgowość od uproszczonej?

Istnieje sporo różnic pomiędzy pełną księgowością a uproszczoną. Jedna i druga ma swoje wady oraz zalety. Uproszczona rachunkowość jest mniej skomplikowana niż prowadzenie pełnej księgowości w firmie. Można ją prowadzić samodzielnie bez pomocy wyspecjalizowanych biur rachunkowych, co jest bardzo istotne. Wadą jest jednak to, że taki typ prowadzenia ewidencji prawie nic nie mówi o stanie przedsiębiorstwa. Co więcej, prowadzenie pełnej księgowości daje za to pełen obraz kondycji przedsiębiorstwa. Możliwe jest też przeprowadzenie szczegółowej analizy firmy. Tego typu forma jest trudna do prowadzenia samodzielnego, gdyż nakłada wiele wymagań oraz obowiązków. Z tego powodu korzysta się z usług księgowych. Obowiązek prowadzenia pełnej księgowości nałożony jest przez obecnie panujące przepisy prawne.

Kiedy trzeba prowadzić pełną księgowość?

Obowiązek prowadzenia pełnej księgowości dotyczy przedsiębiorców, którzy do tej pory prowadzili uproszczoną księgowość, lecz zdecydowanie się na przekształcenie swojej działalności gospodarczej w spółkę kapitałową prawa handlowego bądź w spółkę osobową prawa handlowego. Przy takich typach prowadzenia działalności występuje obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych. Mowa tutaj oczywiście o spółkach akcyjnych oraz z ograniczoną odpowiedzialnością, a ponadto spółkach komandytowych i komandytowo-akcyjnych. Co więcej, do prowadzenia pełnej księgowości zobowiązani są właściciele firm, których przychody netto ze sprzedaży produktów oraz operacji finansowych przekroczyły równowartość dwóch milionów euro w przeliczeniu na złotówki po kursie średnim ogłaszanym regularnie przez NBP. Pełna księgowość spółki powinna być prowadzona przez wyspecjalizowanych księgowych.

Leasing to wśród przedsiębiorców jedna z najpopularniejszych form zewnętrznego finansowania firmy. Jest nie tylko efektywna pod względem ekonomicznym, ale zapewnia też szereg praktycznych korzyści, które wpływają na rozwój przedsiębiorstwa. Na podstawie umowy leasingu najczęściej kupuje się samochody.

W ONE TAX nasza wyspecjalizowana i doświadczona kadra pomaga dobrać odpowiednią formę leasingu indywidualnie do sytuacji Państwa firmy. Zależy nam, by cała umowa leasingu była dla Państwa jak najbardziej przejrzysta, dlatego jesteśmy dostępni w razie pytań i wątpliwości. Dzisiaj odpowiemy na najczęściej zadawane pytania odnośnie leasingu.

Czy leasing samochodu osobowego zalicza się do kosztów uzyskania przychodów?

Decydując się na samochód osobowy w leasingu, przedsiębiorca może zakwalifikować część kosztów do kosztów uzyskania przychodów. Sytuacja będzie się jednak różnić w zależności od tego, jaką formę leasingu wybierzemy, ponieważ inaczej obejmują one koszty podatkowe.

Czynny podatnik VAT, który wybrał leasing operacyjny, w koszty uzyskania przychodów wlicza: czynsz inicjalny (czyli opłatę wstępną), raty leasingowe (zwykle z naliczonymi odsetkami), a także koszty użytkowania samochodu.

W leasingu finansowym w kosztach uzyskania przychodu uwzględniamy jedynie część odsetkową raty leasingowej (pod warunkiem ich zapłaty) i amortyzację.

Księga przychodów i rozchodów — jak rozliczać w niej leasing?

Faktury za leasing wystawiane przez firmę za użytkowanie przedmiotu powinny być zaksięgowane w KPiR (Księdze przychodów i Rozchodów) zgodnie z datą wystawienia dokumentu.
Opłata wstępna musi być ujęta jednorazowo w kosztach w dacie wystawienia faktury. Wynika to z jej bezzwrotności i jednorazowości. Zasada ta dotyczy zarówno podatników rozliczających się metodą kasową, jak i metodą memoriałową.

Leasing operacyjny u nievatowca

Dla nievatowców leasing operacyjny jest korzystniejszą opcją niż finansowy. W przypadku leasingu operacyjnego przedsiębiorca zwolniony z VAT zalicza koszty uzyskania przychodu w kwotach brutto przedstawionych na otrzymywanych fakturach.

Co jeszcze może być przedmiotem umowy leasingu?

Przedsiębiorcy najczęściej decydują się na leasing rzeczy ruchomych, a wśród nich najpopularniejszymi przedmiotami umów leasingowych są samochody. Jednak przedmiotem umowy leasingu może być każda rzecz ruchoma i nieruchoma służąca celom zarobkowym użytkownika, a także dobra o charakterze inwestycyjnym.

Leasingiem można zatem objąć samochody osobowe, ciężarowe i dostawcze, a także inne pojazdy (np. magazynowe lub budowlane). Ponadto w leasing można również wziąć maszyny, linie i sprzęty produkcyjne, a także lokale, meble oraz sprzęt biurowy (w tym sprzęt komputerowy).

W ONE TAX zapewniamy fachowe doradztwo w planowaniu i wdrażaniu najbardziej dla Państwa optymalnych rozwiązań leasingowych. Pomagamy również w otrzymaniu leasingu na nietypowe przedmioty, jak sprzęty sprowadzane z zagranicy czy realizacja dużej inwestycji.